راهنمای جامع ماکت های معماری (بخش هشتم: تجهیزات ضروری عکاسی برای ماکت سازی)

 

8.1: مقدمه

در ماکت‌سازی، عکس‌برداری از ماکت نقش مهمی ایفا می‌کند. عکس‌برداری باکیفیت، به بهتر سپری شدن روند ماکت‌سازی کمک می‌کند درحالی‌که عکس‌برداری ضعیف می‌تواند مخاطبین را به‌اشتباه اندازد و اجازه ندهد کیفیت واقعی ماکت را ببینند. در این مقاله تجهیزات ضروری برای عکس‌برداری از ماکت‌های معماری را معرفی می‌کنیم؛ به نورپردازی، زاویه‌های دید و قسمت‌هایی می‌پردازیم که توجه بیشتری را طلب می‌کنند. در ادامه تجهیزاتی را فهرست کرده‌ایم که معمولاً در عکس‌برداری ماکت‌های معماری از آن‌ها استفاده می‌شود:

 

8.2.1: دوربین دیجیتالی SLR

اگر عکاسی مبتدی هستید توصیه می‌کنیم از حالت تمام‌خودکار «A» استفاده کنید. در این حالت، دیافراگم، سرعت شاتر و ایزو به‌طور خودکار توسط دوربین برایتان تنظیم می‌شود. شاید نقطه کانونی تنظیم‌شده به‌طور خودکار با نقطه کانونی مدنظر شما تفاوت داشته باشد. وقتی می‌خواهید از سوژه عکس بگیرید دکمه‌ی شاتر را تا نیمه فشار دهید. وقتی صدای «بیب» شنیدید، دکمه‌ی شاتر را کامل بفشارید تا عکس گرفته شود. با این کار عکسی که گرفته می‌شود کاملاً واضح خواهد بود. درهرحال اگر می‌خواهید در عکاسی حرفه‌ای‌تر شوید باید رابطه بین دیافراگم، سرعت شاتر و ایزو را درک کنید و بفهمید تغییر یکی از این عوامل چگونه روی عوامل دیگر اثر می‌گذارد. بعد با عددهای مختلف بازی کنید تا عکستان دقیقاً همان‌طور که می‌خواهید از آب درآید.

 

8.2.2:لنزهای فوکوس ثابت با زاویه دید گسترده یا لنزهای زوم (بزرگنمایی) 18 تا 105 میلی‌متری

اغلب در عکاسی دیجیتالی SLR نیاز به تعویض لنز وجود دارد. رایج‌ترین لنز مورداستفاده در عکاسی معماری، لنز با زاویه دید گسترده است.

 

8.2.3: کنترل شاتر از راه دور

کنترل شاتر از راه دور (ریموت کنترل)، یکی از لوازم جانبی‌ است که شاتر دوربین را بدون نیاز به لمس دکمه‌ی روی دوربین کنترل می‌کند. برای عکس‌برداری در فضای بسته نیاز به نور بیشتری است. برای ثبت عکس باکیفیت مناسب می‌توان از نورپردازی بیشتر استفاده کرد. در نبود نور مناسب باید سرعت شاتر دوربین را کاهش داد تا جذب نور بالا رود. استفاده از کنترل از راه دور (ریموت کنترل) از لرزش دوربین در حین تصویربرداری در این حالت جلوگیری می‌کند.

 

8.2.4: کارت حافظه (مموری کارت)

عکس‌های گرفته‌شده با دوربین دیجیتالی SLR در کارت حافظه ذخیره می‌کند. انواع مختلفی از کارت‌های حافظه موجود است اما رایج‌ترین آن‌ها کارت SD است و در دوربین‌های دیجیتالی اغلب از نوع CF (Compact Flash) استفاده می‌شود. کارت‌های حافظه در ظرفیت‌های مختلفی موجودند. هرقدر وضوح تصویر (رزولوشن) دوربین بالاتر باشد، حجم اطلاعات قابل ذخیره نیز افزایش می‌یابد.

 

8.2.5: دستگاه خواندن کارت حافظه (رم ریدر یا همان مموری ریدر)

لپ‌تاپ‌ها معمولاً یک کارت‌خوان (کارت CF) دارند اما کامپیوترهای شخصی این قابلیت را ندارند. پس اگر لپ‌تاپ ندارید می‌توانید یک کارت ریدر بخرید تا آن را به دستگاهتان وصل کنید.

 

8.2.6: سه‌پایه

 برای عکاسی در فضای بسته یا شب به دلیل نبود نور کافی، سرعت شاتر کم (نوردهی طولانی‌تر) لازم است. ازاین‌رو استفاده از سه‌پایه ابزاری ضروری برای جلوگیری از لرزش دوربین هنگام تصویربرداری در نوردهی‌های طولانی است زیرا دوربین را ثابت نگاه می‌دارد.

 

8.2.7: فون عکاسی

فون عکاسی همان پرده‌ی پس‌زمینه‌ای است که در حین عکاسی از آن‌ استفاده می‌شود. در عکاسی از ماکت‌های معماری معمولاً از فون مشکی، آبی یا خاکستری استفاده می‌شود. اگر از فون یا پارچه عکاسی مناسب به‌عنوان پس‌زمینه استفاده کنید انعکاس نور کمتر می‌شود و در مقایسه با کاغذ که رگه‌های نوری روی آن ایجاد می‌شود صفحه‌ای پهن‌تر به دست می‌آید و پس‌زمینه‌ای بی‌نقص برایتان مهیا می‌گردد. می‌توانید فون را با استفاده از چسب‌کاغذی روی دیوار ثابت نگاه‌دارید اما بهترین کار این است که برای آن ‌یک‌پایه تهیه کنید.

 

8.2.8: پایه‌ی ثابت

سکویی است که سوژه‌ی عکاسی را روی آن قرار می‌دهند.

 

8.2.9: تجهیزات نورپردازی

داشتن تجهیزات نورپردازی در عکاسی داخل فضای بسته جزء ضروریات است. تجهیزات نوری متنوعی در بازار موجود است که می‌توانید به‌راحتی تهیه کنید. سافت باکس دارای یک پارچه‌ی مشکی بیرونی است که اجازه نمی‌دهد انعکاس نور وارد فضای عکاسی شود، یک پارچه‌ی نیمه شفاف دارد که نور را پخش می‌کند، یک فریم سیمی و یک منبع نوری نیز دارد. تجهیزات نورپردازی متنوع دیگری نیز موجود است که می‌توانید از بین آن‌ها یکی را انتخاب کنید البته نوع تجهیزاتی که انتخاب می‌کنید به نوع عکسی که می‌خواهید بگیرید بستگی دارد.

 

8.2.10: رفلکتور (صفحه منعکس‌کننده نور)

وقتی نور به صفحه برخورد می‌کند، مسیر آن تغییر کرده و به سوژه برخورد می‌کند؛ همین باعث می‌شود از تندی منبع نور کاسته شده و نوری نرم به سوژه بتابد. فوم بورد پلی استایرن یا فوم کاغذی را می‌توان جایگزین صفحه منعکس‌کننده نور کرد. توصیه می‌کنیم یک‌پایه‌ی رفلکتور بخرید چون استفاده از آن راحت‌تر است و ابزاری کاربردی نیز هست. با این کار می‌توانیم رفلکتور را هر جا که صلاح می‌دانیم ببریم. اگر کسی باشد که بتواند رفلکتور را برای ما نگاه دارد دیگر نیازی به تهیه‌ی پایه نیست. بااین‌حال اگر تنها کار می‌کنید حتماً باید یک‌پایه رفلکتور تهیه کنید.

 

8.3: نورپردازی

ساده‌ترین راه برای حل مشکلات مرتبط با نورپردازی این است که عکاسی را در فضای باز انجام دهید که تا دلتان بخواهد نور طبیعی موجود است.

 

8.3.1:

صبح زود یا هنگام غروب در یک روز آفتابی و بدون ابر، خورشید در پایین آسمان قرار دارد و می‌توان به کنتراست بالایی دست پیدا کرد و سایه‌ای بی‌نقص روی ماکت ایجاد نمود.

می‌توانید ماکت را بچرخانید و جلوه‌ی سایه‌ی متفاوتی را از طریق دوربین مشاهده کرده و روی ماکت آزمایش کنید.

 

ما معمولاً ماکت‌های خود را روی پشت‌بام قرار می‌دهیم و درجایی مشخص از آن‌ها عکس می‌گیریم. در این حالت هر چیزی را که به‌عکس مرتبط نیست از کادر خارج می‌کنیم و از آسمان به‌عنوان پس‌زمینه‌ی عکس استفاده می‌کنیم.

 

8.3.2:

دمای بالا می‌تواند ماکت را خراب ‌کند درنتیجه بهتر است در روزهای آفتابی یا نیمروز که آفتاب شدید است عکس‌برداری نکنید.

 

8.3.3:

هنگام عکس‌برداری در فضای بسته اجازه ندهید ماکت بیش از دو سایه داشته باشد.

اگر تعداد سایه‌هایی که ماکت ایجاد می‌کند زیاد باشد نتیجه‌ی عکاسی برای مخاطب غیرطبیعی به نظر می‌رسد.

 

8.4: زاویه‌ دید

معمولاً در عکس‌برداری از ماکت‌ها چند عکس از زاویه‌های مختلف می‌گیریم که شامل عکس از جلو، پشت، در روز و شب است. بقیه عکس‌هایی که می‌گیریم شامل قسمت‌های مختلف ماکت یا جزییات ریز است. بسته به ایده‌هایی که در ذهن دارید می‌توانید از زوایای مختلفی از ماکت عکس بگیرید.

 

8.4.1: عکس‌برداری از بالا

اگر عکس از نمای دید پرنده گرفته شود مخاطب می‌تواند کل ماکت را ببیند و ساختار آن را به‌طور کامل درک کند.

 

8.4.2: عکس‌برداری از پایین

اگر از زاویه پایین از طراحی داخلی ماکت عکس‌برداری شود به مخاطب طوری القا می‌شود که گویی روی زمین ایستاده و از پایین به ماکت نگاه می‌کند.

 

8.4.3: عکس‌برداری هم‌راستا با دید چشم (خط افق)

عکسی که با زاویه دید چشم گرفته می‌شود در حقیقت از زاویه دید یک انسان گرفته می‌شود تا به مخاطب طوری القا گردد که گویا در آن فضا ایستاده و ماکت را می‌نگرد.

 

8.4.4:

اگر ماکت نزدیک سطح آب باشد عکاس می‌تواند از انعکاس آن روی سطح آب عکس‌برداری کند.

 

8.4.5:

شاید بخواهیم مخاطب با نگاه به‌عکس متوجه اندازه واقعی ماکت شود. برای انجام این کار چیزی مثل خط کش یا یک سکه کنار ماکت قرار می‌دهیم تا نسبت اندازه سکه به ماکت در عکس مشخص شود. اگر عکستان را برای مشتری‌های خارجی می‌گیرید بهتر است از سکه‌ای استفاده کنید که در کشور آن‌ها رواج دارد.

 

8.4.6:

اگر ماکتی که می‌خواهید از آن عکس‌برداری کنید بسیار بزرگ است پیشنهاد می‌کنیم از شخصی بخواهید کنار ماکت بایستد تا مخاطبین متوجه اندازه حقیقی آن نسبت به‌اندازه انسان کنار آن شوند.

 

8.5: ترکیب‌بندی

ترکیب‌بندی عکس نیز جنبه‌ای مهم در عکس‌برداری است و قوانین بسیار زیاد و متعددی دارد. در ادامه به معرفی چند نمونه از این قوانین می‌پردازیم:

 

8.5.1: قانون یک‌سوم

حین عکس‌برداری، کادر دوربین را به سه قسمت به‌طور افقی و عمودی تقسیم کنید. نقاط تقاطع این خطوط را نقاط طلایی می‌نامند. وقتی به عکسی نگاه می‌کنید چشم‌هایتان به‌طور غیرارادی به این نقاط توجه می‌کند. ازاین‌رو همیشه سوژه‌هایتان را روی این نقاط طلایی یا نزدیک آن‌ها قرار دهید. در این قانون کادر دوربین به 9 قسمت مساوی تقسیم می‌شود و ازآنجایی‌که این ترکیب شبیه به بازی ایکس او یا Tic Tac Toe است به آن «ترکیب‌بندی تیک تاک تو» نیز می‌گویند.

 

8.5.2: استفاده از تکنیک خط مورب در ترکیب‌بندی

در این تکنیک لازم است سوژه را در امتداد خط مورب کادر دوربین قرار دهید تا سوژه به‌صورت مورب در عکس ظاهر شود. تکنیک خط مورب، عمق بیشتری به‌عکس می‌دهد و باعث می‌شود بیشتر به‌صورت سه‌بعدی درآید. خط مورب، خط دید شخص را نیز به‌طرف نقاط طلایی جذب می‌کند و باعث می‌شود عکس پویاتر و زنده‌تر شده و همچنین سوژه نیز برجسته‌تر دیده می‌شود.

 

8.5.3: ترکیب‌بندی متقارن

استفاده از قانون تقارن یعنی استفاده از سوژه و محیط اطرافش برای خلق عکسی که یک‌طرف آن با طرف دیگرش یکسان باشد و وقتی تصویر به‌طور افقی یا عمودی به دو قسمت تقسیم می‌شود خط تقارن ایجاد شود. عکسی که با استفاده از ترکیب‌بندی متقارن گرفته می‌شود حس ثبات، رسمیت و تعادل را به مخاطب القا می‌کند.

 

8.5.4: کادربندی

وقتی سوژه با عنصری احاطه‌شده که مثل پنجره، درب یا ورودی تونل تداعی‌کننده‌ی کادر یا قاب است می‌توان از تکنیک کادربندی استفاده کرد.

 

8.5.5: استفاده از خطوط همگرا در ترکیب‌بندی

در تکنیک خطوط همگرا، چندین خط در عکس در یک‌جهت امتدادیافته و درنهایت در یک نقطه خاص (داخل یا خارج از عکس) یکدیگر را قطع می‌کنند. استفاده از خطوط همگرا در عکس به آن ترکیب‌بندی همگرا می‌دهد. ترکیب‌بندی خطوط همگرا می‌تواند اثر بصری قابل‌توجهی ایجاد کرده، به‌عکس عمق ببخشد و به آن جلوه‌ی بصری سه‌بعدی دهد.

 

8.5.6: خطوط منحنی در ترکیب‌بندی

لازم نیست خط منحنی شما صد در صد بی‌نقص باشد. اگر انحنای کامل نداشت یا اینکه کمی به راست یا چپ مایل بود نیز ایرادی ندارد. مادامی‌که انحنا داشته باشد می‌توان از آن در ترکیب‌بندی استفاده کرد.

قوانین ترکیب‌بندی مذکور از رایج‌ترین قوانین مورداستفاده در عکاسی هستند. معمولاً برای گرفتن عکسی باکیفیت از بیش از یک قانون ترکیب‌بندی استفاده می‌شود.

 

8.6:

حین عکس‌برداری، پس‌زمینه باید مرتب بوده و عاری از هر چیزی باشد که به سوژه مرتبط نیست. محیط عکس‌برداری نیز نباید گردوخاک داشته باشد.

 

8.7:

حواستان باشد فایل‌های عکس‌ها را با اسم ماکت‌ها و مقیاسی که دارند نام‌گذاری کنید که بعداً بتوانید به‌راحتی به آن‌ها دسترسی پیدا کنید.

 

8.8: کلام آخر

نکته‌ی مهمی که هنوز به آن اشاره نکرده‌ایم این است که هرکسی می‌تواند در عکس‌برداری از ماکت استاد شود و مهارت خود را به بالاترین حد ممکن برساند. رسیدن به درجه استادی نیازمند تمرین مداوم و سخت‌کوشی است. توجه کنید، آزمایش کنید و جلوه‌هایی را که تغییر در نورپردازی می‌تواند ایجاد کند، تجربه کنید. دائماً کار عکاسان حرفه‌ای ماکت‌های سه‌بعدی را تحلیل کرده و از آن‌ها یاد بگیرید.